
Schier eiland 100×100 Schier eiland, 100×100, acryl op doek, Gonny Geurts
Zwijgende keersluizen 60×80
Marker wadden 50×50
Vleugels uitslaan, 100×100, acryl op doek
Het symbool van Flevoland; de kiekendief en de akkers
“En je thema wordt: Flevoland!” Toen galeriehoudster Ineke Rhee me deze opdracht meegaf wist ik nog niet wat er allemaal zou voortvloeien uit zo’n nuchtere afspraak. Want wat betekent Flevoland eigenlijk voor mij? Wat is mijn eerste associatie als ik over het water de polder binnenrijd?
Een letterlijk gevoel van meer ruimte, meer adem, meer armslag.

Dichtregels, 80×110, gemengde technieken op doek Citaten van Lucebert, Mischa de Vreede, Rutger Kopland en een variatie op Daniel Libeskinds titel voor zijn landschapskunstwerk: “Polderland, garden of love and fear”. Verkocht.
Een lage horizon, veel lucht. Maar ook iets anders, ondefinieerbaar nog, iets met “schaal”. Mijn schilderij “Dichtregels” komt in beeld, met de regel; “Ik ben je schaal, wil mij vullen” van Mischa de Vreede En de simpele conclusie van een van mijn cursisten dat de polder ook de vorm heeft van een schaal Later las bij Roel van Duin, hoofd landinrichting bij de rijksdienst; ” De ene bezoeker zal de polder buitenmenselijk van formaat vinden en een ander juist majestueus.” Dat is wat ik bedoel, alles wat gigantisch is van dichtbij wordt klein op deze afstand, krijgt een menselijke maat. Je wordt gefascineerd waar je bij staat; kijk naar de landschapskunstwerken die even groot mogen zijn als agrarische kavels!

Schokland, 55×125, gemengde technieken op doek
Een hobbel in de weg, een rug in het landschap, de geschiedenis van de eilanden
Schokland wordt (wereld)erfgoed
Hoe dichterbij de landschappen komen, hoe hoger de horizon, zoals de vogel het ziet; vanuit vogelvluchtperspectief En de eigen herinneringen krijgen een eigen plekje; met pen en inkt worden er piepkleine autobiografische tekeningetjes in de schilderijen verwekt; zoekplaatjes voor de kijker!

detail
De tocht voert langs Nagele, waar ik een deel van mijn jeugd doorbracht, waar de kerk het museum werd, waar ’s winters de weg naar school een zelfgemaakt paadje door het bos en over de ijsbaan werd.
Tussen Schokland en de overkant vind je Schokkerhaven, waar we op mooie zomeravonden van de steiger sprongen, Ketelhaven en het eiland “Het (IJssel) -oog” . De vorm is fascinerend, en zorgde ervoor dat Google Maps een van mijn hulpbronnen werd tijdens het schilderen.
Google blijkt nog meer verrassends te bieden; als ik op zoek ben naar het Harderbroek, dat we alleen ’s winters konden “betreden”, op de schaats, en het eiland de Biezen, waar we aanlegden met de boot en tamme kastanjes vonden, blijkt dat eiland een perfecte zeshoek te zijn. Diep en veranderlijk de kleuren van het water, wat een digitale ontdekkingstocht! Hier ontdekte ik de eerste (hoe groen…, hoe blauw…) vlasakkers van Zeewolde, toen ik er net kwam wonen, en ze prompt niet meer terug kon vinden. Jaren later zag ik schuren vol vlas en maakte er een landschapskunstwerk van. In het Harderbroek ook landschapskunst; de hutten van Krijn Giezen. Ik nam ze op in mijn excursie met een bus vol vrouwen. Zo kunnen de vogels neerstrijken in Zeewolde waar vogelvlucht en plattegrond – door elkaar- de compositie vormen; de blik van bovenaf heeft de horizon opgeheven
Plattegronden, doorsneden, schema’s en de vliegende vaart waarmee je Flevoland kunt benaderen via Google Earth resulteerde in een filmpje waarin al deze benaderingen samen komen.Het gevolg tot nu toe is dat Google Earth Art de inspiratiebron voor een schoolproject geworden is, en voor een workshop voor andere kunstenaars, voor een nieuwe visie op het landschap en een inspiratiebron voor nieuw werk!
Nieuw in de serie: “De Marker Wadden” in 2014 voor het eerst geëxposeerd bij “Mijn plek in Flevoland” in de Verbeelding. Marker wadden 50×50, Flevoland serie, acryllics on canvas
RECENSIE OPMERKELIJK De expositie in Giethoorn omvat nieuw werk waarin Lenger en Geurts volledig losgaan in hun ultieme poging om de onverwachte schoonheid en poëtische aspecten van Flevoland te onthullen. POETISCHE VISIES OP POLDERPROVINCIE “…In ander werk zoomt Gonny Geurts in op plattegronden van de polderprovincie. Dat levert min of meer gefingeerde beelden op waarin Flevoland van bovenaf gezien is. Deze schilderijen doen denken aan luchtfoto’s die in vogelvluchtperspectief genomen zijn. Geurts speelt zowel met perspectiefwisselingen als met andere kunstmatige ingrepen. Zo herinnert de geschilderde omlijsting van een van haar werken zowel aan beeldtaal van Alechinsky als aan arabesken. Terwijl ander werk in de richting gaat van de materieschilderkunst. Diverse inspiratiebronnen uit de moderne kunstgeschiedenis(onder wie Serra) komen in haar odes aan Flevoland voorbij”. Wim van der Beek, kunstrecensent